خرید خاک رس سفید (خاک شیره انگور و شیره پزی)

قبل از خرید خاک رس با این محصول بیشتر آشنا بشیم:

خاک رس چیست

برای درک درست از اینکه خاک رس چیست در ابتدا باید ساختار این خاک را بشناسیم. این خاک از کانی های طبیعی آگلومره تشکیل شده است. در دسته بندی خاک ها این خاک جز خاک های ریز دانه دسته بندی می شود. طبق تحقیقات زمین شناسی ایالات متحده (USGS) بیشتر مواد معدنی رس در جایی تشکیل می شوند که سنگ های خاک رس در تماس با آب، هوا یا بخار قرار بگیرند. و این خاک کاربردهای فراوانی به خصوص در ساختمان سازی دارد . خاک رس از ارزان ترین و چسباننده ترین مصالح ساختمانی شناخته شده مورد استفاده در صنعت ساختمان سازی است.

کاربردهای خاک رس سفید

از خاک رس سفید برای مصارف گوناگون آرایشی بهداشتی، ساخت سفال و سرامیک، پرورش گیاه و صنایع مختلف از جمله تهیه شیره انگور به روش سنتی استفاده می گردد.

ماسک خاک رس سفید برای پوست

خاک رس سفید برای پوست های حساس و خشک و همچنین پوست هایی که دارای چین و چروک هستند بسیار مناسب است.

خاک رس سفید که با نام خاک رس کائولن یا خاک رس چینی نیز شناخته می‌شود؛ یک پودر سبک، نرم و دانه‌ریز است که قدرت جذب بالایی دارد. این ماده سرشار از دی‌اکسید‌ سیلیس است و انواع گونه‌های پوستی می‌توانند از این محصول استفاده کنند.

تنظیم چربی پوست، لایه برداری ملایم، از بین بردن جوش، تقویت و روشن سازی، و تسکین التهابات پوستی برخی از خواص این محصول است.

استفاده از خاک رس در شیره پزی

شیره‌پزی؛ سنتی دیرین که نظامی در سروده‌هایش به شیره انگور ملایر اشاره کرده و جلایر شاعر نیز اینگونه گفته است: «امان از دوشاب ملایر، که آرَد آب در کام جلایر» اینها همه گویای این است که در گذشته به جای نوشیدنی و نوشابه‌های مختلف، در پای سفره ملایری‌ها بیشتر شیره انگور بوده و همچنان این رسم پابرجاست.

اما نکته قابل توجه در این سنت کهن، استفاده از نوعی خاک در تهیه شیره انگور است، خاکی سفید یا شیری رنگ که از دل کوه‌های روستای مانیزان و درّه جوزان تهیه می‌شود.

این خاک را گذشتگان این مرز و بوم به صورت تجربی از دل کوه به دست آورده‌اند و به دلیل دارا بودن مقداری آهک در خاک شیره، تمامی املاح و ناخالصی‌های آب انگور را می‌گیرد و آبی زلال برای تهیه شیره تحویل می‌دهد.

خاک شیره پزی چیست

خاک شیره خاکی قلیایی بوده و برای خنثی کردن اسیدیته آب انگور باید استفاده شود، چرا که محیط اسیدی باعث رشد و فعالیت باکتری‌ها می‌شود و در فرآیند تولید شیره پس از شستشو و آب‌گیری، برای جدا کردن ناخالصی‌های آب انگور مقداری خاک شیره اضافه می‌کنند که این خاک با خاصیت قلیایی، حاوی املاح معدنی همچون کلسیم، منیزیم، سدیم، منگنز، آهن، مس و روی است و آب انگور که خاصیت اسیدی دارد، چنانچه خنثی نشود، موجب ترش شدن شیره انگور می‌شود.
خاک شیره همچنین موجب ته نشینی سریع املاح جامد مانند تفاله انگور شده و به آب انگور شفافیت می‌دهد، وجود کربنات کلسیم (آهک) که یک ماده ضد عفونی کننده است، موجب حذف باکتری‌ها و آنزیم‌های مضر شده و در حین حرارت باکتری‌ها و کپک‌های مضر را از بین می‌برد.
جایگزینی برای خاک شیره انگور نیست.

خاک شیره اسم علمی خاصی ندارد و امروز به‌دست آوردن این خاک در سطح شهرستان کار سختی نیست، البته هنوز جایگزینی برای آن در تهیه شیره انگور یافت نشده است.

شیره عسلی بهترین نوع شیره است که پس از صرف مدت زمان مناسب تهیه می‌شود و اگر این شیره را با دستگاه چند شبانه روز به هم بزنند، شیره سفید تهیه می‌شود که بهترین و مقوی ترین خوراکی برای صبحانه است.

چه انگوری برای پخت شیره بهتر است؟

کشمشی، بهترین نوع انگور در تهیه شیره

به طور معمول برای پخت شیره از انگور کشمشی استفاده می‌کنند که به دلیل دارا بودن قند بالا و شهد مطلوب در اکثر باغ‌های انگور شهرستان ملایر کشمشی یا دانه سفید کشت می‌شود. سخن گفتن درباره آیین شیره‌پزی ملایر ساعت ها و روزها وقت نیاز دارد، آیینی که به دوشاب پزان معروف بوده و در گذشته فصل برداشت انگور پر طمطراق برگزار می شد و زنان دوشادوش مردان در برداشت انگور و تهیه شیره و دیگر فرآورده های آن مشارکت می کردند.

خاک شیره پزی

قدمت پخت شیره انگور به کاشت آن می‌رسد و در اغلب نقاط استان همدان به ویژه در ملایر و روستای مانیزان، از گذشته تا کنون از انگور، شیره می‌گرفتند. داشتن زمین مساعد و محصول کشاورزی و وجود انواع انگور و سنت پیشین گذشتگان مبنی بر وجود مراسم شیره‌پزی از شاخص‌های این منطقه است. شیره‌پزی در روستا، پس از برداشت انگور و معمولاً در پایان شهریورماه و اوایل مهرماه انجام می‌شود که علاوه بر تأمین موادغذایی مورد نظر برای فروش، در تأمین مالی خانواده نیز موثر است. برای پخت شیره از انگور کشمشی استفاده می‌کنند چرا که آب‌دارتر است،  از آب انگور علاوه بر شیره‌پزی، شربت و شیرینی نیز درست می‌کنند. در ابتدا انگورهای کشمشی را از باغ چیده و در سبدهای ویژه حمل انگور، از باغ به خانه می‌آورند، انگورها را شسته در حوض ویژه ریخته، روی آن با چکمه می‌روند و به اصطلاح لگدکوب می‌کنند تا کاملاً آب انگور گرفته شود.