بید انجیر (نام علمی: Ricinus communis) نام یک گونه از تیره فرفیونیان و یکی از گیاهان دارویی است که سابقه ی استفاده از آن توسط انسان به 4000 سال قبل از میلاد حضرت مسیح (ع) بر می گردد، از این گیاه روغن کرچک به‌دست می‌آید. بید انجیر بر دونوع است: سفید و سرخ مایل به کبودی (بنفش) که سرخ آن قوی تر از سفید است

نام های دیگر: بید انجیر را با نام های دیگر چون کرچک، خروع و کنتو و ارند و بز انجیر نیز می شناسند.

گیاه شناسی

• درخت بید انجیر کوچک تر از درخت انجیر و در مناطق گرم و معتدل که رطوبت دارد می روید.
• برگ آن شبیه به برگ چنار و انجیر ولی اطراف برگ بلندتر است و براق و مایل به سیاهی ساقه و شاخه های آن تو خالی مانند نی است.
• میوه آن کپسول خاردار و مدوری است که حاوی سه عدد دانه با پوسته منقوش و مغز سفید است.
  و در آن تخم ها به اندازه ی دانه ی قهوه و به شکل برآمده و پوست آن خال دار و مغزش سفید و پر روغن است.
• و گاهی روغن آن را می پزند که خوراکی نیست.
• این گیاه در نقاط مختلف ایران از جمله شمال، یزد، خوزستان و خراسان کاشته می شود.

طبیعت و مزاج

طبع آن در آخر دوم گرم و خشک است. روغن آن بسیار گرم تر از تخم آن است و لطیف تر از آن.

مصلح

• مصلح بیدانجیر،  کتیرا یا صمغ و شربت آن است.
• و مصلح مغز تخم آن کتیرا مصطکی و نعنا است و باید حتما پوست آن گرفته شود.

خواص بید انجیر

• بید انجیر محلل و ملین عصب و مسهل قوی خلط سرد است.
• عروق را پاک و اعضا را تقویت می کند و جهت صداع و فالج و لقوه و رعشه و امراض سرد و تنگی نفس و سرفه بارِد و تحلیل قولنج و بادها و درد کمر و مثانه و استسقاء سودمند است خصوصاً مغز بید انجیر که قوّت اسهال آن زیاد است.
• و برای ریزش مو و کبودی عالی است .
•  اگر با داروهای گرم و خوش بو ترکیب شود از حرارت و خشکی آن کم می‌شود.
• ضمادش برای از بین بردن زگیل نافع و برای نقرس و درد مفاصل مفید است.
• برای استسقا (بیماری که معمولا از خرابی و ناتوانی کبد ناشی می شود) و یرقان مفید است.
• و با سرکه برای ورم پستان و نیز برای بیماری باد سرخ که ورم گرم صفراوی است مفید است.