بررسی قرقات (قره قات)

قره‌ قات یا قاراقات (Redcurrant) با نام علمی Ribes rubrum و گونه دیگر آن با نام Ribes orientalis، میوه‌ای جنگلی است که بومی اروپای غربی و شمال کشورهای ایتالیا، اسپانیا، لهستان و پرتغال است. ارتفاع بوته قره‌قات ۱–۱٫۵ متر است و گاهی تا به دو متر نیز می‌رسد. شکوفه‌ها، به علت رنگ زرد مایل به سبزشان تا حدی نامرئی هستند. میوه‌ها در خوشه‌های آویخته پدید می‌آیند. هر خوشه، ۳–۱۰ میوه قرمز شفاف با قطر ۸–۱۲ میلی‌متر را شامل می‌شود. هر درختچه، ۳–۴ کیلو میوه در سال می‌دهد. میوه‌ ها در اواسط تابستان می‌ رسند.

اطلاعات بیشتر در مورد قرقات (قره قات)؛ ویژگی ها و خصوصیات

قره‌قات یا قارا قات یا به کلام عامه به تقلید از فنگلیش کرن بری، کرنبری، که گونه های مختلفی دارد، میوه‌ای جنگلی است که بومی اروپای غربی و شمال کشورهای ایتالیا، اسپانیا، لهستان و پرتغال است. ارتفاع بوته قره‌قات ۱–۱٫۵ متر است و گاهی تا به دو متر نیز می‌رسد. شکوفه‌ها، به علت رنگ زرد مایل به سبزشان تا حدی نامرئی هستند. میوه‌ها در خوشه‌های آویخته پدید می‌ آیند. هر خوشه، ۳–۱۰ میوه قرمز شفاف با قطر ۸–۱۲ میلی‌متر را شامل می‌شود. هر درختچه، ۳–۴ کیلو میوه در سال می‌دهد. میوه‌ها در اواسط تابستان می‌رسند. قره‌قات نباید با سیاه گیله (Blueberry) اشتباه شود. آن میوه‌ ها طعمی مایل به شیرین دارند. متأسفانه این اشتباه اسامی، به علت نایابی نسبی قره‌قات و شناخته شدن بلوبری از طریق ارتباط با جهان غرب، حتی در محیط‌های آکادمیک شیوع پیدا کرده‌است. توصیفی که یک منبع سنتی‌تر از قره‌قات می‌کند، به واقعیت نزدیک‌تر است. اسم ترکی من قره قاط است به من قراقات و قراطاط هم گفته‌اند، عده‌ای از گیاه‌شناسان قدیم ایران از جمله بغدادی مرا نوعی زغال اخته و عده‌ای دیگر نوعی زرشک می‌دانند. قره در ترکی به معنای سیاه است که همان قره گیله گفته میشود و گیله نیز در عامیانه به عدد یا دانه گفته میشود، به قره گیله در کشور آذربایجان یه میشان گفته میشود. اما در آستارای گیلان و فشم تهران و غیره نوع قرمز رنگ آن وجود دارد که کمتر مصرف خوراکی دارد که شبیه قره گیله است اما رنگ آن سرخ است.

کشت قره قات در قرن هفدهم در کشور بلژیک و شمال فرانسه شروع شد. در زمان معاصر گونه‌های مختلفی برای کشت انتخاب شده‌اند. یکی از معروفترین این گونه‌ها white currantاست که مزه شیرین‌تری دارد.

طعم میوه قره قات ترش است. این میوه در کشورهای اروپایی برای درست کردن مرباهای نسبتا گران‌ قیمت مورد استفاده قرار می‌گیرد. علی‌رغم اینکه کاشت و نگهداری قره قات چندان سخت نیست، این میوه حتی در اروپا نیز کمیاب است. در ایران، خشک شده قره قات در عطاری‌ها یافت می‌شود. دم کرده قره قات را برای رقیق کردن خون تجویز می‌کنند و اعتقاد بر آن است که خوردن آن از سکته قلبی ممانعت می‌ کند. قره قات بهترین دارو برای تنظیم و کاهش فشار خون می‌باشد. محققان طبق آخرین تحقیقات فهمیده اند مصرف این میوه در ۲۱ روز کبد را از آسیب محافظت می کند، آنتی اکسیدان‌ های موجود در آن توسعه ضایعات و فیبروز و توسعه بافت اسکار در کبد را کند می‌ کند.

جمع بندی قرقات (قره قات)

نام مشهور : قرقات

نام طبی مشهور: قاراقات ، کرن بری

نام علمی: vaccinium. macrocarpon.

طبیعت: سرد و خشک

خواص: یک نوع انسولین گیاهی و بسیار موثر در درمان دیابت- مفید برای درمان واریس و رفع مشکلات گوارشی رفع اسهال و بواسیر- آنتی باکتریال رفع عفونت‌های ادراری -مقوی قلب – رفع فشار خون بالا -مدر- کاهنده وزن – رفع سندروم قبل از قاعدگی -ضد پیر چشمی- پیشگیری از آلزایمر- محافظ دندان و لثه- کاهنده چربی‌های دور شکم مصفای خون -تب بر- مقوی کبد- آنتی باکتریال- محرک اشتها- ضد نفخ

عوارض قرقات
افراط در مصرف آن :به دلیل اگزالات فراوانی که دارد ایجاد سنگ کلیه می‌کند همچنین مشکلات گوارش و اسهال به وجود می‌آورد
احتیاط در مصرف آن : برای مبتلایان به بیماری‌های کبدی و کلیوی -فشار خون بالا و بیماران گوارشی
منع مصرف: برای بیمارانی که سنگ کلیه و صفرا دارند تداخل دارویی: با داروهای ضد انعقاد و داروهای دیابت